«Κλείδωσαν» στα 45.000 ευρώ τα Αποδεικτικά Διαθεσιμότητας Ισχύος

Το τελικό ζητούμενο της παρέμβασης της τρόικας γύρω από τον λιγνίτη και την απελευθέρωση είναι να κάνει το «καλάθι» πιο ανταγωνιστικό για τους ιδιώτες. Χωρίς να νοιάζεται για τους καταναλωτές για την ελληνική οικονομία και κοινωνία ούτε για την έλλειψη ανταγωνιστικότητας στην Ελλάδα.

«Κλείδωσαν» στα 45.000 ευρώ τα Αποδεικτικά Διαθεσιμότητας Ισχύος ΕλλάδαΣτα 45.000 ευρώ η μεγαβατώρα «κλειδώνει» όπως όλα δείχνουν το ύψος των Αποδεικτικών Διαθεσιμότητας Ισχύος, τα γνωστά ως ΑΔΙ. Σε αυτό το ποσό κατέληξε σύμφωνα με τις πληροφορίες στη γνωμοδότησή της η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, που εγκρίθηκε από την ολομέλειά της στη συνεδρίαση της Τετάρτης.
Τα νέα ΑΔΙ τίθενται σε εφαρμογή από την προσεχή Δευτέρα 1η Νοεμβρίου, γεγονός που σημαίνει ότι λογικά αύριο η ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας θα πρέπει να εκδώσει τη σχετική υπουργική απόφαση.
Τα ποσά αυτά, εφόσον φυσικά εγκριθούν από το υπουργείο, αναμένεται να διατηρηθούν για ένα περίπου έτος, για όσο δηλαδή θα ισχύσει ο μεταβατικός μηχανισμός, (που ξεκίνησε την 1η Οκτωβρίου μαζί με την 5η Ημέρα Αναφοράς). Μετά από το διάστημα αυτό, και αναλόγως της κατάληξης που θα έχουν οι συζητήσεις της κυβέρνησης με τους κοινοτικούς για το άνοιγμα της αγοράς λιγνίτη, ενδέχεται να αρχίσουν να διατίθενται σε δημοπρασίες.

Η στάση της αγοράς
Το ερώτημα πλέον, είναι πως θα αντιδράσει η αγορά. Διότι τα 45.000 ευρώ/ μεγαβατώρα απέχουν από τις προσδοκίες των ανεξάρτητων παραγωγών με μονάδες φυσικού αερίου συνδυασμένου κύκλου, όπως τουλάχιστον έχει διαφανεί μέχρι σήμερα. Μέχρι πρότινος οι τελευταίοι πίεζαν προς την κατεύθυνση να διαμορφωθούν τα Αποδεικτικά Διαθεσιμότητας στα επίπεδα των 55.000-60.000 ευρώ, επικαλούμενοι θέμα βιωσιμότητας των μονάδων τους λόγω της χαμηλής ζήτησης, και των ζημιών που αυτή συνεπάγεται για φέτος, κατάσταση που θεωρούν δεδομένο ότι θα επιδινωθεί του χρόνου. Υπενθυμίζουμε, δε, πως το καλοκαίρι οι ανεξάρτητοι παραγωγοί είχαν φτάσει να μιλούν για ΑΔΙ ακόμη και στα 70.000 ευρώ.
Αντιδράσεις λοιπόν θα πρέπει να αναμένονται τόσο από τους ιδιώτες παραγωγούς (είτε μέσω του συλλογικού τους οργάνου είτε μεμονωμένα), όσο φυσικά και από τους προμηθευτές ανταγωνιστές της ΔΕΗ αφού είναι εκείνοι που θα κληθούν να τα πληρώσουν. Και οι τελευταίοι έχουν κάνει σαφές τον τελευταίο καιρό με επιστολές τους (η Aegean στην Κομισιόν, και η Verbund στο ΥΠΕΚΑ), πως ο συγκεκριμένος μηχανισμός στρεβλώνει την αγορά καθώς όσο ενισχύεται η τιμή του οι παραγωγοί είναι περισσότερο ικανοποιημένοι εισπράττοντας τα ΑΔΙ παρά λειτουργώντας τις μονάδες τους.

Το σενάριο διαβάθμισης των ΑΔΙ

Ένα σενάριο πάντως που είχε πέσει παλαιότερα στο τραπέζι, προκειμένου ο μηχανισμός των αποδεικτικών διαθεσιμότητας να λειτουργήσει με πιο αντικειμενικά κριτήρια, είχε προέλθει από πρόταση του προέδρου της ΡΑΕ. Σύμφωνα με αυτό, τα ΑΔΙ θα κλιμακώνονταν αναλόγως με το πόσο ενεργειακά αποδοτική είναι η κάθε μονάδα και πόσες εκπομπές CO2 έχει. Στην πράξη η πρόταση μεταφράζεται σε υψηλότερου ύψους "αμοιβές" για τις μονάδες συνδυασμένου κύκλου φυσικού αερίου, και σε χαμηλότερες για τις λιγνιτικές της ΔΕΗ. Σύμφωνα μάλιστα με την τότε πρόταση, η διαβάθμιση των ΑΔΙ αναλόγως των εκπομπών της κάθε μονάδας, θα μπορούσε να γίνει με δύο τρόπους :
• Είτε με διαφορετική τιμή σε ευρώ/ μεγαβατώρα κατ’ έτος (υψηλότερη "αμοιβή" στη πιο καθαρή μονάδα, χαμηλότερη στον πιο ρυπογόνο). Π.χ. μια παλαιά μονάδα της ΔΕΗ (όπως η Πτολεμαίδα) θα έπαιρνε 35.000 ευρώ, έναντι 50.000 ευρώ μιας πιο σύγχρονης, και ακόμη υψηλότερη "αμοιβή" θα δινόταν σε μια μονάδα φυσικού αερίου (όπως το Λαύριο 5).
• Είτε διατηρώντας τη τιμή στα σημερινά επίπεδα (35.000 ευρώ/ MWh) αλλά χορηγώντας διαφορετικό αριθμό ΑΔΙ ακόμη κι αν πρόκειται για δύο λιγνιτικές μονάδες, αναλόγως τις εκπομπές τους. Δηλαδή να δοθεί μικρότερος αριθμός αποδεικτικών σε ένα περισσότερο ρυπογόνο σταθμό, και υψηλότερος αριθμός σε ένα λιγότερο ρυπογόνο. Πχ. μια παλαιά λιγνιτική μονάδα ισχύος 300 MW, θα έπαιρνε 300 πιστοποιητικά του ενός μεγαβάτ σε τιμή 35.000 ευρώ/MWh, έναντι 500 πιστοποιητικών που θα δίνονταν σε μια πιο σύγχρονη, στην ίδια πάντοτε τιμή των 35.000.
Το σκεπτικό εκείνης της πρότασης βασιζόταν στη λογική αφενός πως οι "αμοιβές" θα χορηγούνταν με περισσότερα αντικειμενικά κριτήρια, αφετέρου ότι η μεσοσταθμική "αμοιβή" των ΑΔΙ δεν θα αυξάνονταν σημαντικά αλλά θα κυμαινόταν μάλλον στα επίπεδα των 42.000-43.000 ευρώ.
\
Με άλλα λόγια, η μονάδα των ΕΛ.ΠΕ. στη Θεσσαλονίκη θα πάρει περί τα 20 εκατ. ευρώ, ενώ στον Μυτιληναίο το ποσό τριπλασιάζεται εάν συνυπολογισθούν οι δύο μονάδες στον Άγιο Νικόλαο Βοιωτίας (μία έτοιμη να λειτουργήσει και μία υπό κατασκευή) και η μονάδα στους Αγίους Θεοδώρους, που κατασκευάζεται σε συνεργασία με τον όμιλο Βαρδινογιάννη. Ίσως τα ποσά να μην προκαλούν εντύπωση, αλλά προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι όλοι εκείνοι που ζητούν να απελευθερωθεί η αγορά και να λειτουργήσει με κανόνες ανταγωνισμού, επιδιώκουν να καλύψουν (έστω) ένα μέρος του κόστους της επένδυσής τους με χρήματα άλλων.( καταναλωτών)
Και είναι ακόμη πιο εντυπωσιακό το γεγονός ότι η ΔΕΗ δεν έχει το δικαίωμα να κάνει χρήση αυτού του «πακέτου».